Λιθογραφικό Δοκίμιο. Πόσο χρήσιμο είναι ?

[Themistoklick]

Τελικά είναι χρήσιμο το λιθογραφικό δοκίμιο ?

Μπορεί να αποτελέσει εργαλείο σε σύγχρονα σενάρια εργασίας ? και αν ναι ποιές ή ποιά είναι η χρησιμοτητά του και κάτω απο ποιές προυποθέσεις είναι χρήσιμο στον σχεδιαστή ?

[dps12]

Καταρχήν νομίζω ότι πλέον δεν είναι "εργαλείο" για την δουλειά μας. Επίσης δεν είναι υποχρεωτικό. Όμως σε περίπλοκες δουλειές είναι "ανάχωμα ασφαλείας". Δηλαδή στο τελικό στάδιο της δουλειάς, με δική μου πρωτοβουλία βγάζω λιθογραφικό δοκίμιο (σε δύο-τρία Α4 βάζω επιλεγμένες περιοχές από την δουλειά). Το δείχνω στον πελάτη για να μου πει ότι συμφωνεί και ότι τα χρώματα είναι αυτά που είχε δεί από τα πρώτα στάδια. Μετά το ίδιο δοκίμιο το πάω στον τυπογράφο για να διασφαλίσω ότι θα τυπώσει αυτά που βλέπω (με μικρή απόκλιση, τουλάχιστον μικρότερη από μια απλή ψηφιακή εκτύπωση).

Με αυτό τον τρόπο πετυχαίνω δύο πράγματα (ο καμένος στον χυλό φυσά και το γιαούρτι) 1. Την αποδοχή του πελάτη για το τελικό αποτέλεσμα και 2. την σωστότερη εκτύπωση χωρίς να υπάρχει δικαιολογία από τον τυπογράφο (σε ειδικές περιπτώσεις κάνω και τυπογραφική επίβλεψη).

Συνοψίζοντας να πω ότι δεν είναι υποχρεωτική η παραπάνω διαδικασία, όμως είναι απαραίτητη για να αποφθεχθούν προβλήματα, άλλωστε όταν τα προλαβαίνουμε κερδίζουμε πολύτιμο χρόνο. Άρα το λιθογραφικό δοκίμιο μπορεί να φανεί χρήσιμο σε όποιον νομίζει ότι κάποια δουλειά του είναι ιδιαίτερη και πρέπει να βγεί από την συνηθισμένη διαδικασία.

Θα ψηφίσω την τελευταία επιλογή αν και δεν με εκφράζει απόλυτα

[Themistoklick]

Το λιθογραφικό δοκίμιο δημιουργήθηκε για να κάνει 4 πράγματα:

1) Επαληθεύει ή όχι χρωματικά μια εργασία για χρήση του σχεδιαστή (αν υπάρχει σωστή διαχείριση χρώματος δεν είναι αναγκαίο το δοκίμιο γ’αυτό και μόνο τον λόγο)
2) Επαληθεύει ή όχι την σωστή απόδοση «δύσκολων» αρχείων σε Postscript, όπως περιπτώσεις που μια εικόνα, διαφάνεια ή eps αρχείο μπορεί να έχει χτυπήσει και αυτό μπορεί να φανεί μόνο μετά την postscript. Αν χρησιμοποιούμε pdf αρχεία και όχι postscript είναι πολύ πιο εύκολο στο Preflight να εντοπίσουμε τέτοιες πιθανότητες και κατά συνέπεια και πάλι δεν υπάρχει ανάγκη λιθογραφικού δοκιμίου.
3) Επαληθεύει ή όχι την συγκατάβαση και αποδοχή του πελάτη ως προς την ορθότητα της εργασίας και κατά συνέπεια μετά την υπογραφή του δοκιμίου, η ευθύνη του αποτελέσματος βαραίνει τον τυπογράφο και τον πελάτη.
4) Αποτελεί εργαλείο για τον Τυπογράφο ώστε να μπορέσει να αναπαράγει την εργασία με σαφής χρωματικές προϋποθέσεις (εάν υπάρχει και πάλι σωστή διαχείριση χρώματος δεν είναι απαραίτητη η χρήση του δοκιμίου αλλά άλλων μεθόδων)

Γενικά το λιθογραφικό δοκίμιο, είναι ένα εργαλείο το οποίο αφορά συγκεκριμένες ροές εργασίες κάτω από συγκεκριμένα σενάρια. Κατά συνέπεια, είτε θα πρέπει να ικανοποιεί και τις 4 παραπάνω παραμέτρους ή καμία από αυτές και κατ’ επέκταση, θα μας είναι εντελώς χρήσιμο ή εντελώς άχρηστο. Δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση. Η μάλλον...υπάρχει. Είναι η Ελληνική συνηθισμένη κατάσταση.

Όταν δημιουργήθηκε το λιθογραφικό δοκίμιο, οι εκτυπωτικές παράμετροι ήσαν λιγότερες. Ακόμη περισσότερο, η διαδικασία φιλμογράφησης αλλά και παραγωγής δοκιμίου γινόταν σε ένα σχετικά «κλειστό κύκλωμα» με γνωστές χρωματικές συμπεριφορές των μηχανών και άρα με προβλέψιμα ή μικρής απόκλισης αποτελέσματα.

Σήμερα, οι αποκλίσεις που μπορεί να έχει από το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να αγγίξουν τέτοια υψηλά ποσοστά που να το καταστούν πρακτικά άκυρο. Οι περισσότερες μηχανές παραγωγής λιθογραφικού δοκιμίου, είχαν δεχθεί ειδικές ρυθμίσεις εξομοίωσης offset μηχανών κάτω από συνθήκες τυπικής λειτουργίας και για συγκεκριμένες γκάμες χαρτιών.

Αυτό σήμερα, σημαίνει πρακτικά ότι από την στιγμή που τα σενάρια εκτύπωσης έχουν γίνει πολλαπλάσια από αυτά του παρελθόντος και ταυτόχρονα έχουμε αύξηση και των παραμέτρων εκτύπωσης, ένα λιθογραφικό δοκίμιο δεν μας λέει τίποτα για το τελικό αποτέλεσμα εάν και εφόσον δεν διαθέτει τις αντίστοιχες ρυθμίσεις που να προσομοιώνουν αυτές της συγκεκριμένης offset που θα τυπώσουμε.

Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο πρακτικά μιλάμε για μια καθετοποιημένη κατάσταση εκτύπωσης όπου όλα τα στάδια παραγωγής (πλην της σχεδίασης θέλω να ελπίζω ακόμη) γίνονται Inhouse υπό την μορφή κλειστού συστήματος. Δηλαδή σεταρισμένες μηχανές και σεταρισμένα δοκίμια ειδικά για αυτές τις offset του οίκου εκτύπωσης. Τότε και μόνο τότε ένα δοκίμιο μπορεί να είναι χρήσιμο και να αποτελεί εργαλείο.

Δεν είναι τυχαίο που η παγκόσμια αγορά στρέφεται σε λύσεις inhouse ctp + offset με χρήση ψηφιακού δοκιμίου προσαρμοσμένο στην απόδοση της συγκεκριμένης offset ή στην χρήση ατελιέ παραδοσιακής φιλμογράφησης που όμως να διαθέτουν ψηφιακά δοκίμια με κατάλληλα χρωματικά προφίλ των offset που θα γίνει η εκτύπωση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα πολλών μεγάλων εφημερίδων που εγκαταλείπουν σιγά σιγά την παραδοσιακή φιλμογράφηση και στρέφονται στο ctp και στο ψηφιακό δοκίμιο.

[matin]

Μπορεί να πω βλακεία
Λιθογραφικό λέτε το δοκίμιο chromalin?

[Themistoklick]

Dear matin,
βλάκας είναι αυτός που δεν γνωρίζει κάτι που του είναι χρήσιμο και απλά δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει την κατάσταση του αυτή. Αυτός που κάνει τις ερωτήσεις είναι ο έξυπνος. Γιατί αυτός μαθαίνει.

Δοκίμια και μέθοδοι υπάρχουν αρκετά. Ένας από τους τύπους δοκιμίου είναι το Λιθογραφικό. Το δοκίμιο χρωμαλίνης που αναφέρεις είναι λιθογραφικό δοκίμιο και είναι πατέντα της Dupont.

Είναι αυτό που χρησιμοποιεί κανείς συνήθως στα παραδοσιακά προεκτυπωτικά στάδια. Είναι αυτό που θα βρεις δηλαδή συνήθως στα περισσότερα ατελιέ στην Ελλάδα.

[matin]

Tα χρησιμοποιω με συγκεκριμένους τυπογράφους (γιατί έχει τρομάξει το μάτι μου!) και του τα παραδίδω μαζί με τα φιλμς λέγοντάς του ότι έτσι πρέπει να τυπωθει η δουλειά!

[GiBil]

Τελικά είναι χρήσιμο το λιθογραφικό δοκίμιο ?

Μπορεί να αποτελέσει εργαλείο σε σύγχρονα σενάρια εργασίας ? και αν ναι ποιές ή ποιά είναι η χρησιμοτητά του και κάτω απο ποιές προυποθέσεις είναι χρήσιμο στον σχεδιαστή ?

Αγαπητέ Θέμη, μια μικρή παρατήρηση.
Το "Λιθογραφικό" δοκίμιο όπως εννοείται, είχε νόημα στην τεχνολογία CtF! Σήμερα στην εποχή του CtP, απλά δεν υπάρχουν φιλμ διαχωρισμών για να φτιάξει κάποιος ένα (Cromalin.. ας πούμε)
Οπότε ή πάμε με CtP workflows σε "Εκτυπωτικό" δοκίμιο - που συνυπήρχε πάντα - πρέσσα δοκιμίων κ.λπ., ή σε ψηφιακό proof printer με πλήρη εφαρμογή ICC profiling (άλλη μια εξήγηση γιατί τα ICC είναι dark matter εδώ).
Φυσικά εδώ μη παρανοήσει κανένας: δεν μιλάμε για τον έγχρωμο Laser του γραφείου μας, ούτε για το καλό μας μεγάλο InkJet (που τυπώνει και posters..). Τα Proof Printers είναι άλλη κατηγορία high end θηρία.
Συμπέρασμα: μάλλον θα πρέπει να μιλάμε πια για "εκτυπωτικά" εκτός αν υπάρχει κάποιος μερακλής που θα αγοράσει εικονοθέτη φιλμ μόνο για να βγάζει λιθογραφικά.

Επίσης άλλη μια διευκρίνηση: Είναι εργαλείο - αλλά κυρίως χρήσιμο για δικηγόρους. Οποιος πάει στα δικαστήρια με τον πελάτη του, θα το χρειαστεί - μέρος του contract agreement - για να αποδείξει το δίκηο του. Α, ξέχασα δεν μιλούσα για την Ελλάδα

[antonist]

GiBil , εγω δε σας καλωρισα ακόμα! ο Θέμης και ο Χάρης μου έχουν πει τα καλύτερα λόγια, και χαίρομαι απιστευτα που σας έχουμε ανάμεσα μας!

και περα από τα χρήσιμα ποστ, i karalove your avatar!!!

[GiBil]

GiBil , εγω δε σας καλωρισα ακόμα! ο Θέμης και ο Χάρης μου έχουν πει τα καλύτερα λόγια, και χαίρομαι απιστευτα που σας έχουμε ανάμεσα μας!

και περα από τα χρήσιμα ποστ, i karalove your avatar!!!

Απειρα Ευχαριστώ σε όλους. Και να μην αισθάνομαι "μνημειακός", έτσι δεν λές?
Για το avatar ο Θέμης έχει δώσει την απόλυτη ερμηνεία του concept. Thanks again all. Let's see how it develops

[kassavetis]

...Οπότε ή πάμε με CtP workflows σε "Εκτυπωτικό" δοκίμιο - που συνυπήρχε πάντα - πρέσσα δοκιμίων κ.λπ...

...Τα Proof Printers είναι άλλη κατηγορία high end θηρία...

...μάλλον θα πρέπει να μιλάμε πια για "εκτυπωτικά"...

...Επίσης άλλη μια διευκρίνηση: Είναι εργαλείο - αλλά κυρίως χρήσιμο για δικηγόρους...

Καλημέρα. Συμφωνώ απόλυτα με τον GiBil, ειδικά στις τέσσερις παραπάνω φράσεις.

Προσωπικά, αν δεν παρεμβάλλεται ζήτημα νομικής φύσης και τεκμηρίων,
θα προτιμούσα πλέον μόνο εκτυπωτικό δοκίμιο, και για έναν ακόμη λόγο:

Είναι ένας καλός τρόπος να εξασφαλίσουμε την ροή της εργασίας
σε σχέση με τα τόσα ζητήματα που τέθηκαν εδώ σε άλλες συζητήσεις αυτές τις μέρες
για τα lpi και τα ppi και τα dot gain και τα μελάνια και, κυρίως,
τη συμπεριφορά και τις ανοχές των χαρτιών της εργασίας.

Εκτυπωτικό δοκίμιο για μένα, σε κανονικές συνθήκες και στα χαρτιά παραγωγής.
Η μόνη λύση για άψογες δουλειές. Το έχω κάνει όσες φορές άξιζε,
και έλυσα πολλά προβλήματα που μου είχαν διαφύγει...

[GEORGETOUBALIS]

Φυσικά εδώ μη παρανοήσει κανένας: δεν μιλάμε για τον έγχρωμο Laser του γραφείου μας, ούτε για το καλό μας μεγάλο InkJet (που τυπώνει και posters..). Τα Proof Printers είναι άλλη κατηγορία high end θηρία.

Οχι απαραιτητα.!
Ενας Epson 4800 με το Oris Color tuner (7500 EURO) Τυπωνει Raster μεχρι 200 lpi σε ότι γωνίες θέλεις. και ειναι εγκεκριμενο απο την Swop.

"Winner of the GATF InterTech Award, ORIS Color Tuner was the first system of its kind to be SWOP- and FOGRA-certified (and PPA-accredited) for Epson and Canon devices"

Ηταν και στην εκθεση.

[GiBil]

Φυσικά εδώ μη παρανοήσει κανένας: δεν μιλάμε για τον έγχρωμο Laser του γραφείου μας, ούτε για το καλό μας μεγάλο InkJet (που τυπώνει και posters..). Τα Proof Printers είναι άλλη κατηγορία high end θηρία.

Οχι απαραιτητα.!
Ενας Epson 4800 με το Oris Color tuner (7500 EURO) Τυπωνει Raster μεχρι 200 lpi σε ότι γωνίες θέλεις. και ειναι εγκεκριμενο απο την Swop.

"Winner of the GATF InterTech Award, ORIS Color Tuner was the first system of its kind to be SWOP- and FOGRA-certified (and PPA-accredited) for Epson and Canon devices"

Ηταν και στην εκθεση.

Hi Γιώργο. "όπου Γιώργος και μάλαμα...")

Το set που αναφέρεις σίγουρα (από λεφτά τουλάχιστον) είναι στην βάση της κατηγορίας που λέω, αλλά ένας Digital Color Proofer, υποστηρίζει πολλά περισσότερα specification από SWOP. Εχει όλες τις βιβλιοθήκες από certified ICC profiles των πιθανών συνδυασμών Offset press / Χαρτί, των πιθανών συστημάτων κουκίδας (επιραστέρωσης) των διαφόρων OEMιδων, τόσο για ΑΜ ραστερ όσο και για FM (όλων των flavors), διαδικασίες calibration αυτών των profile, κ.λπ.
Π.χ. πως παράγεις ένα "σωστό" ψηφιακό δοκίμιο εκτύπωσης που θα γίνει σε εικονοθέτη 4000 dpi με ραστερ 250 lpi με ένα InkJet 1200 dpi, ή έστω 2400 dpi? Η πως παράγεις ένα ψηφιακό δοκίμιο μιας εκτύπωσης που θα γίνει με το proprietary DiamondScreening της Heidelberg, με ένα RIP ενός InkJet Plotter που δεν το διαθέτει και δεν το υποστηρίζει? κ.ο.κ.
Για όλους αυτούς τους λόγους (και μερικούς ακόμα!!!) κάνουν ένα περίδρομο λεφτά (περισσότερα από αυτά που λές).

Ευχαριστώ

Μια καλή ερώτηση είναι: πόσα συστήματα ColorMatch, έχει αγοράσει η Ελληνική αγορά?

[Themistoklick]

Γεια χαρά!
Ο Γιώργος είναι όντως μάλαμα! (και ο GiBil και ο Τούμπαλης)

Μια καλή ερώτηση είναι: πόσα συστήματα ColorMatch, έχει αγοράσει η Ελληνική αγορά?

Very good point indeed...

[GiBil]

Γεια χαρά!
Ο Γιώργος είναι όντως μάλαμα! (και ο GiBil και ο Τούμπαλης)

Μια καλή ερώτηση είναι: πόσα συστήματα ColorMatch, έχει αγοράσει η Ελληνική αγορά?

Very good point indeed...

Τότε και μια ακόμη καλύτερη: Και πόσα MatchPrint?

(Θέμη στο άλλο thread - US - μη χρησιμοποιείς την λέξη master. Θα νομίζουν τίποτα άλλο
And the world is a very small place - a village

[GEORGETOUBALIS]

Γεια σου GiBil...! Wellcome to the twilight zone

Π.χ. πως παράγεις ένα "σωστό" ψηφιακό δοκίμιο εκτύπωσης που θα γίνει σε εικονοθέτη 4000 dpi με ραστερ 250 lpi με ένα InkJet 1200 dpi, ή έστω 2400 dpi?

Ας ξεκινησουμε με τα 250 lpi.


250 lpi (films)
Tα 250 lpi μας δίνουν μια αποσταση κεντρων των κουκίδων 0.101mm
Αυτό μας δίνει ένα μεγεθος κουκίδας
0.143mm Για το 100% raster Δηλαδή 143 (μικρα) μm και
0.00143mm Για το 1% raster 1.43 μm

Ενας Συγχρονος inkject μπορεί να ψεκασει 4 pl (picolitre)
και να δώσει 30 μm κουκίδα
Με μια απλή πράξη μπορούμε να δούμε ότι με απολυτα κατευθυνόμενη σταγόνα
η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι απο 21.2% και πάνω
Με 2 pl σταγόνα η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι απο 10.6% και πάνω
Με 1 pl σταγόνα η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι απο 5.3% και πάνω
άρα δεν μπορεί να βγάλει δοκίμιο με κουκίδα ακόμα και με 1 pl




Στα 150 lpi (films)
Tα 150 lpi μας δίνουν μια αποσταση κεντρων των κουκίδων 0.169mm
Αυτό μας δίνει ένα μεγεθος κουκίδας
0.239mm Για το 100% raster Δηλαδή 239 (μικρα) μm και
0.00239mm Για το 1% raster 2.39 μm


Ενας Συγχρονος inkject μπορεί να ψεκασει 4 pl (picolitre)
και να δώσει 30 μm κουκίδα
Με μια απλή πράξη μπορούμε να δούμε ότι με απολυτα κατευθυνόμενη σταγόνα
η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι 12.55% και πάνω
Με 2 pl σταγόνα η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι 6.27% και πάνω
Με 1 pl σταγόνα η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι 3.13% και πάνω
άρα δεν μπορεί να βγάλει δοκίμιο με κουκίδα ακόμα και με 1 pl
οριακα βέβαια αλλά δεν τα πιανει.


Το ότι χρησιμοποιούν κάποιοι εκτυπωτες light gray, ultra gray ή όποιο άλλο gray
magenta, light magenta, cyan, light cyan κ.ο.κ. το κάνουν γιατί πολύ απλά αδυνατούν μηχανολογικά να παράγουν τη διάμετρο της κουκίδας που μπορεί να παράγει ένας εικονοθέτης.
Επί της ουσίας εξομοιώνουν τον τόνο του χρώματος που δεν μπορούν να εμφανίσουν με τα 4 βασικά χρώματα. Και ειδικά στις δυναμεις απο 10% και κατω.

[kassavetis]

...Θέμη στο άλλο thread - US - μη χρησιμοποιείς την λέξη master. Θα νομίζουν τίποτα άλλο
And the world is a very small place - a village

Μπα, μην ανησυχείς Γιώργο. Δεν είναι ο μόνος.
Έχουμε πολλούς εδώ μέσα σε αυτή την κατηγορία...

[GiBil]

Γεια σου GiBil...! Wellcome to the twilight zone

Π.χ. πως παράγεις ένα "σωστό" ψηφιακό δοκίμιο εκτύπωσης που θα γίνει σε εικονοθέτη 4000 dpi με ραστερ 250 lpi με ένα InkJet 1200 dpi, ή έστω 2400 dpi?

Ας ξεκινησουμε με τα 250 lpi.


250 lpi (films)
Tα 250 lpi μας δίνουν μια αποσταση κεντρων των κουκίδων 0.101mm
Αυτό μας δίνει ένα μεγεθος κουκίδας
0.143mm Για το 100% raster Δηλαδή 143 (μικρα) μm και
0.00143mm Για το 1% raster 1.43 μm

Ενας Συγχρονος inkject μπορεί να ψεκασει 4 pl (picolitre)
και να δώσει 30 μm κουκίδα
Με μια απλή πράξη μπορούμε να δούμε ότι με απολυτα κατευθυνόμενη σταγόνα
η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι απο 21.2% και πάνω
Με 2 pl σταγόνα η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι απο 10.6% και πάνω
Με 1 pl σταγόνα η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι απο 5.3% και πάνω
άρα δεν μπορεί να βγάλει δοκίμιο με κουκίδα ακόμα και με 1 pl




Στα 150 lpi (films)
Tα 150 lpi μας δίνουν μια αποσταση κεντρων των κουκίδων 0.169mm
Αυτό μας δίνει ένα μεγεθος κουκίδας
0.239mm Για το 100% raster Δηλαδή 239 (μικρα) μm και
0.00239mm Για το 1% raster 2.39 μm


Ενας Συγχρονος inkject μπορεί να ψεκασει 4 pl (picolitre)
και να δώσει 30 μm κουκίδα
Με μια απλή πράξη μπορούμε να δούμε ότι με απολυτα κατευθυνόμενη σταγόνα
η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι 12.55% και πάνω
Με 2 pl σταγόνα η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι 6.27% και πάνω
Με 1 pl σταγόνα η επιραστερωση που μπορεί να πιάσει είναι 3.13% και πάνω
άρα δεν μπορεί να βγάλει δοκίμιο με κουκίδα ακόμα και με 1 pl
οριακα βέβαια αλλά δεν τα πιανει.


Το ότι χρησιμοποιούν κάποιοι εκτυπωτες light gray, ultra gray ή όποιο άλλο gray
magenta, light magenta, cyan, light cyan κ.ο.κ. το κάνουν γιατί πολύ απλά αδυνατούν μηχανολογικά να παράγουν τη διάμετρο της κουκίδας που μπορεί να παράγει ένας εικονοθέτης.
Επί της ουσίας εξομοιώνουν τον τόνο του χρώματος που δεν μπορούν να εμφανίσουν με τα 4 βασικά χρώματα. Και ειδικά στις δυναμεις απο 10% και κατω.

Hi George
Γράφεις : Ας ξεκινησουμε με τα 250 lpi. Η ανάλυση μετά ΟΚ. Αλλά λέω : Ας ξεκινήσουμε από τα 4000 dpi του εικονοθέτη. Αυτό σημαίνει 0.239mm Για το 100% raster Δηλαδή 239 (μικρα) μm που αφορά την 100% κουκίδα στα 250 lpi. Ομως ο εικονοθέτης για να γεμίσει το χώρο της μιάς κουκίδας ράστερ χρησιμοποιεί μια σειρά από spot - ίχνη του laser που μπορεί να είναι σ' αυτή την περίπτωση 6-8μm και επικαλυπτόμενα κατά max 10-12%.
Πρακτικά ο InkJet έχει αποσυρθεί πολύ πριν. Και άσε τα ειδικά συστήματα επιραστέρωσης.

Τwilight zone: Been there.
have a nice σ/κ

[Themistoklick]

Θέμη στο άλλο thread - US - μη χρησιμοποιείς την λέξη master. Θα νομίζουν τίποτα άλλο

Λες να με περάσουν για μαθητευόμενο σαμουράϊ?

Το παρακάτω κείμενο είναι μόνο για άρρωστους. Συγχωρήστε εκ των προτέρων την φλυαρία μου.

Στην graphica, υπήρχε ένα περίπτερο της Dupont. Mε έστειλε εκεί ο Βασίλης ο Δημάκης απ' το Cmyk, να δω ψηφιακό κουκκίδας να ξεστραβωθώ. Στο περίπτερο λοιπόν, ήταν ένας τυπάκος κάπου στα 65 όπου τον έβλεπες και σκεφτόσουν άνετα "καλά κρασά", κανένας που έχει ξεμείνει από δοκίμια χρωμαλίνης θα'ναι. Λίγο και το περίπτερο που δεν σου γέμιζε το μάτι, λίγο και η χύμα κατάσταση με τα δοκίμια απλωμένα παντού ομολογώ ότι δεν πάταγες μέσα άνετα.

Πλησιάζω λοιπόν τον φίλο μας τον Ιταλό και ξεκινάω όπως πάντα τις σπαστικές ερωτήσεις στα αγγλικά. Ομολογώ ότι μου τσάκισε τα κόκαλα. Όταν έπινα νουνού ο τύπος μέτραγε μελάνια για την Barilla και άλλους κολοσσούς. Θεός.

Καταρχάς μιλάμε για πολύ μεγάλο μεράκι και από εκεί ξεκινάνε όλα. Ξανά και ξανά, μετρήσεις, δοκιμές μέχρι να φέρει το αποτέλεσμα. Γ'αυτόν το δοκίμιο και η απόλυτη ταύτιση ήταν απλά έργο ζωής. Για εμάς, είτε σαν σχεδιαστές, είτε σαν τεχνολόγους, είτε σαν τεχνικούς προεκτύπωσης ή εκτύπωσης ήταν άλλη μια εργασία ακόμη. Γ' αυτόν όμως ήταν η ζωή του. Και δεν θα σταμάταγε με τίποτα αν δεν έφερνε τίποτα λιγότερο από την απόλυτη ταύτιση.

Μου είπε για την ροή εργασίας. Φέρνουνε τις μηχανές σε μια κατάστασης βέλτιστης λειτουργίας, μετράνε μεγάλο αριθμό στοκ χαρτιού και δημιουργούν τα χρωματικά προφίλ των μηχανών για κάθε χαρτί. Μετά τα φοράνε στην μηχανή δικιμίου με το αντίστοιχο λογισμικό. Όταν βγαίνει το δοκίμιο από κάτι κτήνη που μου έδειξε, το αποτέλεσμα είναι απόλυτο και στοχευμένο για το συγκεκριμένο χαρτί και όχι για ότι να'ναι.

Τον έβλεπα να κρατάει με υπερηφάνεια και αγάπη τα δοκίμια στα χέρια του και να μου εξηγεί με κέφι την διαδικασία και όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες. Τις περισσότερες φορές ξεχώριζα το δοκίμιο από το τυπογραφικό μόνο και μόνο από το slug του δοκιμίου με την περιγραφή εργασίας.

Τι να λέμε τώρα... Μου έδειξε δοκίμιο για pantone και μου έφυγε η ψυχή. Το τελικό χτύπημα φυσικά ήταν όταν μου έδειξε δουλειές του για Barilla από ένα θηρίο (αυτό που γράφει ο GiBil hi-end proof printer).

Ακούστε c-study. Οι μακαρονάδες, είχαν στο λογότυπό τους ένα απίθανο αλλά τρομακτικά δύσκολο μπλέ και ένα βαθύ κόκκινο. Το μπλε το έπαιρνες με δυσκολία μέσα στο CMYK με μεγάλο άθροισμα μελανιών που δημιουργούσε προβλήματα στην συσκευασία. Ακόμη περισσότερο, υπήρχαν διακυμάνσεις λόγο του density που είχαν τα cmyk μελάνια. Ήθελαν λοιπόν και στο μπλε και στο κόκκινο κάτι πιο πυκνό, κάτι πιο σταθερό. Η λύση ήταν να πάνε 6χρωμη με δυο pantone extra. Έλα όμως που η Dupont έκανε το θαύμα της!

Αντικατέστησε το μαύρο με το μπλέ!!! την ματζέντα με το κόκκινο, και κράτησε μόνο το κυανό και το κίτρινο από το CMY. Όταν μου το λεγε δεν το πίστευα μέχρι που μου έδειξε δυο πράγματα (τελειωτικό χτύπημα). Μια συσκευασία τυπωμένη και ανοιχτή με τη χρωματική σκάλα στο περιθώριο και όντως είχε μόνο τα 4 χρώματα αντί των cmyk. Ο ταμπλάς μου ήρθε σε δεύτερη συσκευασία που κατάφεραν και τύπωσαν φωτογραφία από ωμό ψάρι, με τα λέπια κανονικά σε γκρι τόννους. Κάθισαν δηλαδή και βρήκαν οι άνθρωποι τους συνδυασμούς ανάμειξης των 4 αυτών μελανιών που έδιναν ουδέτερα γκρι. Μου έβγαλε δίπλα και το δοκίμιο και το τυπογραφικό. Μαγεία. Περιορισμένος μεν υποχώρος του CMY αλλά το χρώμα φυσικό.

Τον ευχαρίστησα για όλα, και έφυγα αμίλητος. Και για πολύ ώρα δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν

[GEORGETOUBALIS]

Ας ξεκινήσουμε από τα 4000 dpi του εικονοθέτη. Αυτό σημαίνει 0.239mm Για το 100% raster Δηλαδή 239 (μικρα) μm που αφορά την 100% κουκίδα στα 250 lpi. Ομως ο εικονοθέτης για να γεμίσει το χώρο της μιάς κουκίδας ράστερ χρησιμοποιεί μια σειρά από spot - ίχνη του laser που μπορεί να είναι σ' αυτή την περίπτωση 6-8μm και επικαλυπτόμενα κατά max 10-12%

Είτε έχουμε 2340 είτε 2540 είτε 4000 είτε 10000 dpi
το 100% raster στα 250 lpi το μεγεθος κουκιδας ειναι 143 (μικρα) μm
και ειναι σταθερο ανεξαρτητα απο τα σποτ ιχνη που την αποτελουν.

Οι inkject δεν έχουν προβλημα περιγραφής έχουν προβλημα minimum μεγεθους κουκιδας.

Και άσε τα ειδικά συστήματα επιραστέρωσης.

Μα δεν τα υπερασπιστικα.... αυτό που έκανα ήταν να εξηγήσω (και να αποδείξω) την αδυναμια εφαρμογής και την αναγκαστική λύση εξομοιωσης.

GWD

[geomatag]

Καλησπερα και πάλι,
Βλέπω ότι συνεχίζεται καταπληκτικά και όμορφα και χαίρομαι.
Ερχομαι στο ψητό λοιπόν.
ΘΕΛΩ ΒΟΗΘΕΙΑ.
Τι εννοώ.
c-study
Πως να φτιάξουμε χρωματικά προφίλ για να έχουμε σαν βάση σε διάφορους τύπους χαρτιών(από 3-4 εμπορους χαρτιών καλά χαρτιά ή και κινέζικα ακόμα(γιάτί πολλοί πελάτες ζητάνε το χαρτί το τζαμπα)) με αναλογικά δοκίμια ή ψηφιακά δοκίμια ή ακόμα και δοκίμια(τρόπος του λέγειν δοκίμια μην παρεξηγηθώ) από ψηφιακά xerox (μην γελάτε εδώ μας φέρνουνε και καλά δοκίμια απο inkjet-και αμα πούμε τίποτα μας παίρνουν από τα μούτρα-καλά γελάτε εσείς γελάτε αλλα έτσι είναι δυστυχως τα πραγματα) από συγκεκριμένα ατελιέ 3 ή 4 και να καλιμπράρουμε έτσι μια όμορφη speedmaster 52-4 cpc 1.04 (δυστυχώς δεν έχουμε cp 2000).
Θα ήθελα τις προτάσεις σας, αγαπητέ Θεμιστοκλή, αγαπητέ CHRISTOSVCDC, αγαπητέ GIBIL (και ασ παρεξηγηθήκαμε πρίν δύο μέρες-δεν κρατάω κακίες και χιούμορ έχω και ξάνα συγνώμη ζητώ ) αγαπητέ φίλε ISIKOL, αγαπητέ Κασσαβέτη, αγαπητή LNA, αγαπητέ GEORGETOUBALIS, αγαπητή Silenceefi, αγαπητές μπανάνες (εννοούσα Peslac) και λοιπούς αγαπητούς φίλους (αν ξέχασα κανένα παρακαλώ μήν παρεξηγηθώ ένα μυαλό έχω και μαλιστα πολύ πηγμένο αυτήν την εποχή)).
Δεν θέλω να κατατάσσομαι στην κατηγορία των αδιάφορων επιχειρηματιών λιθογράφων κτλ αλλά δεν γεννήθηκέ κανείς με έτοιμες τις γνώσεις στό μυαλό του.

Φιλικούς χαιρετισμούς σε όλους

Γιώργος Κατωπόδης Ματαγιάς

Υ.Γ. αν καταφέρουμε να φτιάξουμε τα προφιλάκια μην στενοχωριέστε ανακάλυψα ότι η μηχανή τα αποθηκεύει ηλεκτρονικά πλάκα κάνω αυτό το ήξερα χεχεχε